maandag 9 juli 2012

Hans 50 jaar jong!

Op 5 juli 2012 is Hans 50 jaar geworden. Dit werd groots gevierd met een leuk en gezellig feest in de tuin en het huis aan de Leeuwerikhof 14 te Lekkerkerk.
Vele vrienden en familie-leden, die uitgenodigd waren, kwamen op zaterdag 7 juli langs om dit heugelijke feit te vieren.
Maarten had de uitnodiging gemaakt, die was gestuurd naar de genodigden.
Bijna 50 vrienden en familie-leden kwamen langs om, samen met Hans, Sandra, Pim en Maarten, het feest te vieren.
Door Ad Scheer van Amicitia was de prima catering verzorgd en dat maakte dat het feest nog meer luister werd bijgezet.
Zaterdagochtend werd begonnen met het opzetten van de tent, het neerzetten de tafels, de bar, de BBQ en versieringen. Vanaf 16.00 uur kwamen de gasten binnen lopen.
Heel leuk was de komst van mijn 3 neven Jan Willem, Cees en Hans en hun vader en moeder, tanta Paula en oom Jan, uiteraard kwamen de vrouwen/vriendinnen van mijn neven ook mee (Aartje, Joyce en Ria). Met mijn oom en tante, en de 3 neven zijn wij, mijn ouders en Edwin, zo'n 35 jaar geleden (oef!), 9 jaar op vakantie geweest naar het Gardameer in Italië, Cecina, in het vakantie-parkje Piccolo Paradiso. Heel mooie herinneringen hebben wij allen daaraan.
Uiteraard waren en diverse zeil-vrienden, buren en zaalvoetbalvrienden. Jeroen Timmer met zijn vader en moeder, Jan en Arjenne waren er ook. Jan heeft een zeer mooi, ik noem het maar een 'blues-gedicht', ter gehoren gebracht, dat sloeg op onze jarenlange vriendschap. Erg mooi! Klik maar op de foto van het 'doorleefde gedicht' om het te kunnen lezen.
Ook Carla en Bart vd Berg waren aanwezig. Carla is net voor mij, 4 juli, 50 geworden. Dit hebben wij op zondag bij haar thuis gevierd. Zij is natuurlijk veel ouder dan ik!

Marloes en Nina, onze buurmeisjes, nou "-jes", hebben voor mij een schitterende verjaardagstaart gemaakt in het thema van watersport en zeilen. Onze RAP stond prominent boven op de taart. Heel gaaf en heeeel lekker!

De barbezetting werd verzorgd door Maarten en een lieve vriendin van school, Britt. Zij samen hebben de gasten perfect voorzien van de drankjes. Pim had als taak de bbq te bedienen. Hij zorgde dus voor de nodige hartige vleeswaren, die op authentieke wijze , door "chefkok Pim", bereid werden. Binnen op de tafel stonden diverse salades en sausjes, stokbrood e.d.

In de loop van de avond gingen de gasten weer naar huis. Gelukkig hadden wij een tent opgezet, die trouwens zowel voor de zon als de regen prima dienst deed. Op een paar lichte spetters werden wij getrakteerd, maar dat mocht de feeststemming niet drukken. Alleen toen Wilco en Arjan Scheer de tent en de spullen kwamen ophalen, goot het van de regen. Echter door hun vakkundige werk, snelle tempo en grote inzet, was alles in 30 minuten opgeruimd. Klasse!

Wij kijken terug op een onvergetelijke dag en hopen dat wij met onze vrienden en familie nog lang zo met elkaar kunnen omgaan.












Bedankt voor jullie komst en gezelligheid.

zaterdag 5 mei 2012

Weekje zeilen met RAP in het voorjaar van 2012

Stoere meid!
Eigenlijk gaan wij elk jaar in de mei-vakantie met ons zeiljacht "RAP" een weekje op vakantie. Heerlijk in het voorjaar, als het nog erg rustig is op het water, zeilen door Zeeland. Ook dit jaar zijn wij dus op zaterdag, 28 april, op pad gegaan. Het was zaterdag koud en guur, maar het is tijdens onze vaartocht van ongeveer 5 uur droog gebleven. Van Krimpen ad Lek naar Numansdorp is met de auto 40 minten rijden, met de zeilboot dus bijna 5 uur. Met voldoende onderkleding en onze goede zeilpakken is het best te doen en is het heerlijk om in de buitenlucht te zijn. Op zondag zijn wij uit Numansdorp vertrokken om 10.30 uur, om vervolgens om 15.45 uur in een zonnig Brouwershaven aan te komen.
Onderweg af en toe een buitje gehad, maar de temperatuur was beter. Een lange reis met 3 sluizen en weinig mogelijkheid om te zeilen, want er was nauwelijks wind om voldoende snelheid te maken. Met normale wind zeilt de RAP harder dan hij op de motor vaart, dus de keuze is bij ons al snel gemaakt, maar het moet geen drijfpartij worden, en....wij wilden ook op tijd aankomen in Brouwershaven voor een plekje aan de kade.
Brouwershaven

Op 30 april is het altijd gezellig in Brou. Er is veel gezelligheid en er zijn allerlei activiteiten op het plein naast de stadshaven. Ook staat er een grote feesttent, waarin 's avonds o.a. een band optreedt. Zoals jij op de foto kan zien, trekt de lucht langzaam schoon. Op Konninginnedag was het schitterend weer en hebben wij ook lekker in het zonnetje op het terras aan het feestplein gezeten, met een cappucino en een oranje-tompoes. De band speelde tot 24.00 uur. De volgende dag, dinsdag 1 mei, was wederom zeer mooi weer. Wij gaan een rondje Grevelingen zeilen. Bij Brouwershaven richting de Archipel en dan om het eiland heen en dan naar Herkingen.

Veel wind!?
Wij twijfelden hoe wij gekleed moesten gaan. Op het water, met een windje kan het nog al eens akelig koud zijn, omdat het water nog maar net rond de 10 gr. is. Na in zeilbroek en fleesvest vertrokken te zijn, merkten wij al gauw dat het mooi weer was en de korte broek met polo- of T-shirt een must waren. Er stond heel weinig wind. Tijdens het zeilen, na ja, 4 knopen wind en een gangetje van 2,5 onder zeil. Later zeilden wij meer aan de wind en liep de snelheid tot al gauw op naar ruim 6 - 7 knopen, met een schijnbare wind van ongeveer 10 knopen. Wij scheurden uiteraard, diverse zeiljachten voorbij! Na een paar uur zeilen, kwamen wij aan in Herkingen. Ons favouriete plekje aan de passantensteiger was. Daar lig je lekker rustig met uitzicht over de gehele Grevelingen.
Herkingen Marina, aan de passantensteiger
De volgende ochtend was het een kleine wereld. Wij wilden vroeg vertrekken om door te gaan naar Zierikzee. Dat ging dus niet door. Wij zijn een dag blijven liggen. Komt mooi uit, trouwens, want er zijn onweersbuien voorspelt vanaf een uur of 3, en als die voorbij trekken over het Grevelinge meer, heb je een schitterend uitzicht! En...op het water met onweer, is niet zo fijn. Vandaag ook iets opmerkelijks gezien op de Grevelinge, ook volgens de havenmeester. Rond RAP zwom een zeehondje. Af en toe kwam hij of zij met haar koppie boven water om even de omgeving in zich op te nemen. Dan dook het zeehondje weer onder om vervolgens verderop weer boven te komen. Zo scharrelde het zeehondje rond RAP en in de havenmonding, wel ruim een kwartier rond. Heel leuk om te zien.
Mistig op de Grevelingen

Numansdorp, Stadshaven
Donderdag zijn wij weer verder gegaan. Eerst wilden wij naar Willemstad, maar daar was het zo druk, dat het Numansdorp werd. De volgende dag, donderdag naar Strijensas, en daarna naar huis. In Strijensas ben ik even in de mast geklommen. Onze windex, de verklikker voor de windrichting, blijft af en toe hangen, maar waarom? Echter op 16,5 meter hoog kom je niet zo maar. In Strijensas staat een mastenkraan, waarin je kan klimmen met een veiligheidstuigje. Deze mastenkraan is net hoog genoeg voor onze hoge mast. Er was niets te zien aan de windex en de windex draaide ook weer goed. Ik heb wel even de windhoek-aanwijzers iets verbogen, zodat alles goed vrij 'loopt'. Mogelijk dat een actieve spin de windex tegen hield.
Zaterdag weer naar huis, het is hoogwater om 16.30 uur in Krimpen ad Lek. RAP kan 2 uur voor en na hoogwater de haven in. Wij nemen dus de brug van 13.16 uur bij Dordrecht en die van 14.15 uur bij Alblasserdam. Zodoende zijn wij ong. 1,5 uur voor hoogwater in Krimpen ad Lek en kunnen wij de haven in. Alles lukt prima, alleen het weer zit niet mee. Bijna de gehele weg in de regen gevaren. De enige dag met veel regen gedurende de gehele week. Eigenlijk is het weer al met al best mee gevallen. Bruine koppen gekregen en aardig uitgerust, lekker gezeild, lekker gegeten aan boord, lekker geslapen, weer een hoop aardige mensen ontmoet, 'oude' zeilkennissen weer gesproken en RAP was weer op zijn best. Ciao.

zondag 8 augustus 2010

RAP maakt rondje Nederland, zomer 2010

RAP maakt rondje Nederland
juli en augustus 2010

Nadat wij verleden jaar in Antwerpen zijn geweest (zie hiervoor ons eerdere verhaal) hebben wij verleden jaar gelijk gezegd dat wij een rondje Nederland willen plannen. Wij zijn 2 weken eerder op vakantie dan andere regio’s en daardoor kan het in het noorden van Nederland best eens wat rustiger zijn. Een mooie gelegenheid om Texel en het IJsselmeer eens te verkennen, zo gezegd zo gedaan. Wij willen via Hoek van Holland buiten om naar Texel, Scheveningen en IJmuiden zullen wij dan aandoen, alvorens wij ons naar Texel zullen begeven. Een nieuw vaargebied voor RAP, Sandra en Maarten. Vanuit Krimpen ad Lek varen wij door Rotterdam naar Maassluis. In Maassluis liggen wij als enige passant in de binnenhaven. Lange lijnen gezet, want je hebt daar een tij-verschil van ongeveer 2 meter. De volgende ochtend zijn wij om 9.30 uur vertrokken om rond 13.00 uur, hoogwater aan te komen in Scheveningen. Het laatste stukje Nieuwe Waterweg is druk en wij zien weer diverse kleine en grote zeeschepen om ons heen. Eindelijk gaan wij het zeegat uit, de noordpier van Hoek van Holland ronden wij en koersen richting Scheveningen. In de verte zie je Scheveningen al liggen. Zeil gezet en met een mooi lopend windje richting Scheveningen gezeild.
Het mooie van varen op zee is dat je eigenlijk alleen maar water ziet om je heen. De vrijheid die dat geeft is een mooie gewaarwording. Nou is het wel zo dat je bij coast-hoppen de kust aan één kant wel ziet liggen. Weliswaar een paar kilometer verderop, maar toch als je de andere kant op kijkt, niets dan water. Zeker met dit rustige en lekkere weer is het een genoegen om op zee te zijn. Bruisend zoutwater, af en toe in de verte een zeeschip en een regelmatig deining. Mooi toch, zeilen? In Scheveningen aangekomen, zijn wij aan de vroege kant, dat heb je met een RAP-zeiljacht, natuurlijk. De passantensteiger is nog nagenoeg leeg en wij kunnen lekker een plekje aan de steiger uitzoeken. Met de boeg naar de uitgang van de haven, voor het geval dat, en goed vast leggen met springen en trossen, voor het geval wij buren krijgen. Scheveningen op zich, vinden wij een wat zakelijk gebeuren, niet echt een plaats om lang te blijven liggen. De volgende dag op tijd vertrekken om weer met hoogwater aan te komen in IJmuiden De wind was nog minder dan gisteren en het leek ons een mooi idee om de nieuwe genaker eens uit te proberen. Ik heb de schoten e.d. al klaargelegd, en éénmaal op het water hoeven wij alleen de slurf te hijsen en daarna de genaker te bevrijden. 75 m2 uitvouwen en met een bakstag-wind vaart de RAP een mooie snelheid richting IJmuiden. Op de hoogte van Noordwijk zakt de wind steeds verder in, totdat zelf de genaker regelmatig slap begint te hangen. Het moment om de motor te starten en het laatste stukje richting IJmuiden op de motor te volbrengen. In de verte zien wij de hoogovens met hun rookpluimen al. Melden bij verkeerscentrale IJmuiden en naar binnen varen, de jachthaven IJmuiden Seaport Marina oproepen en een plaatsje bespreken. Wij kunnen bijna helemaal voorin een plaatsje vinden. Het is een gezellige drukte in deze haven. Het ademt één en al watersport. De haven loopt ook langzamerhand vol. Toch zijn er nog genoeg ligplaatsen over en hoef je dus niet bang te zijn dat je niet terecht kan. Vanwege het mooie weer is het op de boulevard ook druk met strandgangers. Als je vanaf de haven over de duinen loopt, zit je zo op het strand. De strandtenten hebben het druk en de gezellige vakantie-sfeer merk je direct. Het strand is met laag water hééééél groot, je bent wel even bezig om naar de waterlijn te lopen. Daarna de reisvoorbereiding nalopen voor de volgende dag en lekker gaan slapen. De volgende ochtend is het windstil. Zeilen zit er niet in en zal pas laat op de dag misschien mogelijk worden. Wij vertrekken op de motor en die zal het hele traject aanblijven. De way-points in de plotters sturen de boot via de stuurautomaat de goede kant op, wij hoeven alleen maar uitkijk te houden en op de kaart te kijken welk plaatsje wij nu weer voorbij varen. De aanloopton bij Den Helder komt in zicht en gelijk neemt het aantal schepen om ons heen ook toe. Mooi op tijd komen wij op Texel, Oudeschild aan. Er is wederom nog genoeg plaats en wij vinden een mooie plek aan de steiger met de neus in de wind, voor als….
De passanten-haven van Texel is een heel vriendelijke haven door zijn uitstraling maar ook door het personeel. Vriendelijk worden wij ontvangen en wij krijgen de nodige informatie over het eiland. De faciliteiten zijn prima en wij voelen ons er snel thuis. Met Maarten huur ik 2 fietsen en wij fietsen naar Ecomare. Daar zien wij de enige zeehonden die wij op onze hele reis zien. Wij blijven 7 dagen liggen op Texel, eigenlijk 2 langer dan gepland, want wij krijgen 2 dagen stevige wind over ons heen, 6 tot 7 beaufort. Mooi is te zien hoe de zee, de Waddenzee, er uit ziet net over de dijk. Op zaterdag gaan wij verder naar Den helder, toch nog 5 tot 6 beaufort, wind en stroom tegen, het wordt een zoutige douche. In Den helder liggen wij bij de Marine Jachtclub, KMJC. Door de verhalen van George en Ria van Sleeuwen moeten wij natuurlijk ook deze haven eens aandoen. ’s Avonds gegeten in de kantine, ik uiteraard de nasi met een biertje en ook nog heerlijk gedoucht in de officiersclub. Je ligt eigenlijk binnen het terrein van de Marine. Als je ’s avonds een rondje wilt wandelen, kom je dus bij een hek. Dit hek wordt 24 uur per dag bewaakt en je ziet dus ook de gehele dag een wagen met bewakingspersoneel van de Marechaussee rondrijden. Aan de andere kant van de haven liggen de marine-schepen afgemeerd. Wij zien diverse grote en kleine marine-schepen, ook 3 duikboten, liggen. Imposant en dat van ons belastinggeld!

De volgende dag met rustiger weer maar een prima halve wind, richting Den Oever gescheurd. Je leest het goed, want door de opkomende vloed van 2 à 2,5 knoop en een gunstige wind, en vol tuig liepen wij regelmatig tegen de 10 knopen (SOG 9,9 knp) over de grond. Echt scheuren dus met de RAP. Tot voor de haven ingang van Den Oever kunnen wij zeilen. Daar krijgen wij wat moeite om het voorzeil in te draaien. Nou ben ik toch al niet zo’n fan van de rolfok, maar nu wordt het nog minder. Door de brug en sluis van Den Oever en op het IJsselmeer de zeilen weer gehesen. Halverwege het IJsselmeer komt de wind recht van achteren. Vanwege de weinige wind en het gemak hebben wij de rolfok weer ingedraaid. Dat ging weer niet denderend. Op het grootzeil zijn wij rustig naar Hindeloopen gezeild. In de haven ook nog even getankt en toen in de enorme jachthaven ons plekje gezocht. Daar heb ik de fok gestreken en alle delen nagelopen om te kijken of er iets defect was aan het rolfoksysteem. Alles liep gesmeerd, ook het blok boven in de voorstag. Ik heb zelfs Maarten nog omhoog gehesen om te kijken of hij iets onregelmatigs kon ontdekken. Alles was oké. Op de weg naar Stavoren maar eens kijken of het euvel zich nog steeds voor doet. ’s Avonds een leuke wandeling gemaakt door het kleine plaatsje.

Na een uitgebreid ontbijt, vertrekken wij uit Hindeloopen voor een mooie zeiltocht naar Stavoren. Nou ligt Stavoren vlakbij Hindeloopen, maar door een mooie stuurboordslag te maken richting Medemblik, kunnen wij toch een flink eind zeilen. In de Plotter de way-points gezet en met de aanwijzing van de wind op de plotter kunnen wij mooi zien wanneer wij overstag kunnen gaan om dan weer in een mooie bakboordslag richting Stavoren te zeilen. Uiteraard testen wij de snelheid van de RAP ten opzichte van andere boten. Een snel racertje haalt ons in, maar de rest, welke rest….? Wat zeiltjes die steeds verder achterop raken. In de Marina van Stavoren is het heel leeg, het lijkt wel of de haven net is aangelegd. Zelden heb ik zo’n lege haven in het hoogseizoen gezien. Uiteraard loopt de haven tegen de avond wel steeds voller, maar er blijft plek zat over. Stavoren, net als eigenlijk Hindeloopen, zijn echte watersportplaatsen. Alles draait daar om de watersport en de horeca. Uiteraard het vrouwtje van… nog even bezocht.
Vanwege de problemen met de rolfok, plannen wij een bezoek aan Enkhuizen. Daar zit onze dealer en zij hebben vast meer verstand van rolfokken dan ik heb. Uiteraard heb ik, toen ik bezig was in Hindeloopen, diverse goede tips ontvangen van mede-watersporters, maar ik heb zelf alles al geprobeerd en niets hielp. Mogelijk dat de fokkeval te lang is, waardoor deze rond de voorstag kan rollen. De volgende dag op de motor naar Enkhuizen, omdat de fok vastgelopen was toen wij voor Stavoren de fok in wilden rollen. Ik heb toen met de hand de fok om de voorstag gerold. Ik wil dit zo laten zitten, zodat de techneut precies kan zien wat er aan de hand was. Zonde van dat motoren eigenlijk, want er stond een echt RAP-windje. In Enkhuizen, achter de Dromedaris, liggen wij bij Messink Yachting in de Binnenhaven. De haven is omgeven door restaurantjes en is dus bij mooi weer erg leuk om te liggen. Maarten maakt in de kano een tochtje door zo’n beetje heel Enkhuizen en met Doerak op de punt trekt hij veel aandacht van de mensen langs al deze haventjes. Het probleem met de rolfok is snel opgelost, een extra stropje aan de bovenkant van het zeil, zodat de fokkeval korter wordt.
Uiteraard met Gideon Messink de ontwikkelingen binnen de watersportwereld doorgenomen en lekker over bootjes gekletst.

Na de reparatie kunnen wij weer vertrekken. Volendam is ons doel. Wij willen dat dorp van die sterren wel eens zien. Er is een mooie nieuwe marina aangelegd, die op loopafstand van het dorp ligt. De havenkom van Volendam is vaak heel vol en voor ons met Doerak minder goed te doen. Achteraf een goede keuze, want de marina is echt een plaatje. Grote stevige steigers, letterlijk, want ze zijn van beton op palen, maar netjes met hout afgezet. Verder prima faciliteiten en aardig personeel. Eigenlijk zouden mijn ouders langskomen, want als wij Volendam zouden aandoen, kwamen zij vis eten. Dat gaat niet door, jammer, maar wij zijn wel vis gaan eten bij Jan Smit-Bokkum. Echt zo’n Volendams visrestaurant, naast de haven, maar met mosselen uit Zeeland. Een mooi voorval vindt plaats als wij, nadat wij aangelegd hebben, naar het havenkantoor lopen. Er komt een speed-cruiser binnen varen en wij geven even de lijnen voor de mannen aan die op het dek van het jacht staan. Blijkt Jan Smit achter het roer te staan, ja, ja de echte! Verder is Volendam één grote commerciële rotzooi, waar dagelijks busladingen vol met toeristen van over de gehele wereld aankomen, die worden gedumpt op de dijk. Wel leuk om 1 keer te zien, daarna gauw achter je laten.
Na Volendam willen wij weer richting Zeeland gaan. Maarten en Sandra zijn nog nooit ’s nachts door Amsterdam gegaan, dus onze keuze is snel gemaakt, de Staandemast-route door Amsterdam. Nog even een mooi rustig zeiltochtje naar Amsterdam zit er niet in. Blad stil weer noopt ons op de motor richting het IJ. Zelden hebben wij zulk vlak water gezien, zeker op het IJsselmeer geeft dat mooie plaatjes. Ook het paard van Marken ronden wij, dat uiteraard ook door toeristen wordt bezocht.  
Al gauw zien wij de bebouwing van een grote stad. In Amsterdam wordt driftig gebouwd aan allerlei nieuwe hoge gebouwen, maar natuurlijk ook aan de Noord-Zuid-lijn. Bij de Houthaven varen wij door de, speciaal voor ons, geopende brug. Wij leggen aan, aan de Houtkade en wachten op de opening in de nacht. Om 23.30 uur wakker worden om de marifoon uit te luisteren. Wij kunnen vanaf 23.30 uur opgeroepen worden door de havenmeester van Amsterdam, wanneer wij aan de beurt zijn om de doorvaart te gaan maken. Inmiddels zijn er zo’n 20 jachten afgemeerd, die ook door de grachten willen. Pas om ongeveer 2 uur mogen wij aan onze tocht door Amsterdam beginnen. Varen in het donker met 20 jachten om je heen, midden in Amsterdam is een aparte ervaring. Gelukkig is het heel rustig weer en hebben wij weinig hinder van de wind.
Wij hebben besloten om door te varen en dus zo snel als mogelijk weer op groot water uit te komen. Dat betekent dat wij om 7 uur de brug onder de A9 moeten hebben, dat wij om 13.13 uur de spoorbrug bij Gouda moeten hebben en de Algerabrug om 15.20 uur. Altijd leuk om deze brug voor je open te zien gaan. Zelf rijd je er regelmatig over heen, maar je vaart er niet zo vaak ‘door heen’. Wij halen alles. Echter de Alblasserdamse Brug is defect. Deze draait pas weer om 20.00 uur. Wij wachten in de jachthaven van Ridderkerk, halverwege de Noord. Na ons avondeten gaan wij richting de Alblasserdamse Brug en stomen daarna direct door, naar de bruggen bij Dordrecht. Als deze open gaan om 21.16 uur, varen wij door naar Strijensas. Daar komen wij in het donker om 22.45 uur aan. Slapen! Na familie-overleg varen wij door naar Oude Tonge. Sandra wil boodschappen doen. Wij hoorden wel dat er veel waterplanten waren in Oude Tonge, maar proberen het toch. Helaas 200 – 300 meter na het sluisje lopen wij min of meer vast en besluiten om terug te gaan. Waar nu naar toe? St. Annaland wordt de volgende haven. Na een tijdje gewacht te hebben op rustige momenten bij de Krammersluizen, komen wij rond 19.30 uur aan in S. Annaland. Sandra doet de volgende ochtend boodschappen in “the town” en in de loop van de middag gaan wij op weg naar de Roompot. Op de fok naar de Zeelandbrug en na de brug, als wij met een grote groep zeilers er door heen gaan, alle zeilen omhoog. Even laten zien wie de snelste is. Helaas de wind is op en na 15 minuten zie je overal de zeilen weer zakken en dus ook bij ons. Rustig tuffen wij naar de Roompot, speurend naar bruinvissen. Wij bereiden ons voor op een overvolle passantensteiger en bespreken eventueel een uitwijk. Echter, als wij de havenkom invaren is de passantensteiger nagenoeg leeg. Ik roep op VHF 31 de havenmeester op en wij krijgen gelijk een box toegewezen. Dat gebeurt maar zelden. Meestal lig je 3-dik aan de passantensteiger en hoop je op een box de volgende dag. Wij liggen hier o.a. op verzoek van Maarten. Hij wil op het strand zijn bouw-kwaliteiten nogmaals bewijzen. Zandkastelen met grachten, wallen e.d. moeten het opkomende water zo lang mogelijk tegenhouden.
Klein beginnen, en steeds groter, totdat het water snel opkomt en het bouwsel toch opzwelgt.
Na de Roompot besluiten wij om naar Herkingen te gaan. Met een mooie zeilwind, scheuren wij naar de Zeelandbrug om vervolgens na de brug weer verder te zeilen naar de sluis van de Grevenlinge. Als wij aankomen, kunnen wij gelijk de sluis invaren. Helaas heeft de sluis een klein defect, waardoor wij 45 minuten moeten wachten tot het water daalt. Herkingen heb ik al besproken, dus na de sluis kunnen wij met een gerust hart, niet bang voor een avond aan de wachtsteiger, hoewel bang, naar onze box aan de B-steiger. Het blijkt ook hier heel rustig. Zo’n 80 plaatsen zijn er vrij. Pim komt een nachtje slapen. Na 2 dagen gaan wij verder naar Ouddorp. Een haven waar wij nog nooit geweest zijn, omdat wij dachten dat het te ondiep voor ons zou zijn. Ook onze vrienden Kees en Ria Doff liggen in die haven en het leek ons leuk om hen weer eens te zien. De zeiltocht er naar toe viel ook weer in het water, want de wind was wederom op. Vele zeilboten dobberden op het water met minimale vooruitgang. In de verte tekenden zich donkere wolken af, en het leek ons beter om op tijd in Ouddorp te zijn. Achteraf gelukkig, het heeft een beetje geregend, maar de wolken beloofden veel meer. Wij liggen in het oude vissershaventje. Voorzichtig zijn wij naar binnen gevaren om eventueel bruut vastlopen te voorkomen. Als wij de monding van het haventje invaren, roept de havenmeester dat box 56 nog vrij is en wij leggen daar aan. Er blijkt nog 2,70 meter water te staan, voldoende voor RAP. Het kleine haventje is gezellig om te liggen. Na de borrel bij Cees en Ria gaan wij uit eten in het clubhuis van de vereniging. Er staat altijd maar 1 menu op de kaart, en deze avond is dat groentesoep, schnitzel met patat, snijbonen met witte bonen en spekkies, en natuurlijk een ijsje toe. Voor € 12,- per persoon ben je klaar, op de drank na. Gezellig en niet duur.
De vakantie loopt op zijn eindje en wij moeten gaan beslissen hoe wij terug gaan naar Krimpen aan de Lek. De Alblasserdamse Brug is ook nu weer de brug die aanpassing van het schema vraagt. Wij varen eerst nog naar Bruinisse, de nieuwe uitgebreide jachthaven. Allemachtig wat wordt dat groot. Het is wel even wennen. Wij zien mensen die ook voor het eerst komen, zoekend over het terrein lopen, kijkend naar wat het oude was en wat het nieuwe. Wij liggen in het kommetje waar de verhuurboten komen te liggen. Dicht bij de ingang van de haven, zie je bijna alle boten in en uit varen, altijd gezellig. ’s Avonds komen onverwachts Henk en Janny Kooiman met hun vrienden Bert en Cora nog even langs. Ik had Henk een sms gestuurd, dat wij in Bruinisse liggen. Hij had te laat mijn bericht gezien en bij de havenmeester konden zij hen ook niet in het systeem vinden. Maar, zij lagen er wel, illegalen! Gezellig even wat drinken en natuurlijk de vakantie doornemen. Zij lagen al een tijdje in de haven bij hun vrienden, Bert en Cora hebben een vaste ligplaats in Bruinisse, en zeilden regelmatig een mooi tochtje op de Grevelinge.
Wat gaan wij doen? Na uitzoeken van de gegevens, brugopeningen, getijde en onze planning, besluiten wij om maar gelijk door te varen naar huis. Een hele tocht. Om 9.00 uur ’s ochtends, nemen wij de Grevelinge sluis, dat duurt lang, door naar Krammersluizen, daar moeten wij ook al lang wachten en bij de Volkeraksluizen gaat de deur net voor onze neus dicht. Zo hebben wij wel veel tijd verloren. Sandra wil nog even binnen lopen in Numansdorp. In het havenkommetje is het rustig en wij hebben ruim 1,5 uur om bij te tanken. Ik loop nog even bij de havenmeesteres, Leida, langs en rond 16.00 uur vertrekken wij richting Dordtse bruggen en dus richting huis. Doordat wij stroom mee hebben, zijn wij een uur te vroeg en wachten wij even op de wachtplaats. Na de Dordtse Bruggen en de Alblasserdamse Brug van 20.00 uur, komen wij om ongeveer 21.00 uur weer op de plek aan waar deze reis begon. Altijd weer fijn om terug te keren op je vertrouwde plekkie. Alhoewel het wel een abrupt einde is van je vakantie. Gelukkig was het woensdag, de dag na aankomst, slecht weer en hebben wij dus de vakantie met een mooie zonnige dag afgesloten.


RAP heeft ons weer overal veilig heen gebracht, wij hebben ook totaal geen onveilig gevoel gehad op zee of tijdens de ruige oversteek van Texel naar Den Helder. Op het IJsselmeer was het ook prima, alleen de diepgang van RAP en de diepte van IJsselmeer baarde mij nog wel eens zorgen, meestal vaar je in ongeveer 3 meter diep water. Rap steekt 1,95 meter, dus je begrijpt wat ik bedoel. Een mooie, lange vakantie is weer voorbij. Wat gaan wij volgend jaar doen?

vrijdag 9 april 2010

RAP op bezoek in Antwerpen, Willemsdok, zomer 2009


RAP op bezoek in Antwerpen, Willemsdok, zomer 2009

Nadat ik verleden jaar naar een botenbeurs was geweest in Antwerpen, in het Willemdok, wilde ik een keer daar met onze eigen RAP langs gaan. Midden in de stad, tussen de appartementen en restaurants op loopafstand van het centrum. Het deed mij sterk denken aan de Veerhaven in Rotterdam, alleen dan wat groter en weidser.
Nadat ik Sandra ook enthousiast had gemaakt, begonnen de voorbereidingen in het voorjaar van 2009. Zoveel hoefde er niet te gebeuren, maar als zeiler wil je alles goed voor elkaar hebben, “alle muntjes in het bakkie”, aldus Hans Hollestelle. Zo heb ik een FD-nummer aangevraagd bij de jachthaven, nieuwe kaarten gekocht van de Westerschelde en de kaarten van de plotter vernieuwd. Verder heb ik geïnformeerd naar de bruggen in het kanaal richting Hansweert vanaf Wemeldinge. Fijn zo’n zeilboot, maar je zit toch met die mast van 16,50 meter. “Arie, heb je die ijzerzaag nog?” Planning gemaakt in verband met hoog- en laagwater en richting Wemeldinge gezeild. Wij kwamen van de Dutch Classic Yacht Regatta in Hellevoetsluis en hebben overnacht in St. Annaland.

Daar hebben wij in de het restaurant het beroemde “vispotje” gegeten, zodat wij de komende dagen niet zouden verhongeren, “gadverdamme, wat lekker en ….veeeel!”. De volgende dag naar Wemeldinge gezeild om de dag daarna, zondag, richting Antwerpen te gaan.
Vanwege het tij zijn wij om 12.00 uur vertrokken uit de jachthaven van Wemeldinge. Onze prognose was dat wij 2 uur over het kanaal en de sluis zouden doen. Na de 2 bruggen en de sluis bij Hansweert, lagen wij om 14.00 uur op de Westerschelde, laagwater. De vaargeul oversteken en de betonning volgen. Af en toe kan je de gele “jacht-“ betonning volgen, net buiten de vaargeul voor de grote zeevaart. Op den duur kregen wij de stroom mee, waardoor onze snelheid ongemerkt ook opliep. Wij hebben niet gezeild, omdat wij volop wilden genieten van het uitzicht en de grote zeeschepen die ons passeerde. Het had makkelijk gekund, het vaarwater is breed zat en de wind was redelijk gunstig.
In de verte zie je de schoorstenen van de kerncentrale bij Doel al staan. Door het slingeren van de Westerschelde elke keer een andere richting.

Bij het Nauw van Bath kan je de gele betonning volgen en zo dus het”Nauw” afsnijden, scheelt weer een dikke mijl omvaren. De diepgang is daar meer dan voldoende, je kunt de gele betonning volgen. Na deze passage vaar je recht op de haven van Antwerpen aan, de havenkranen worden steeds duidelijker zichtbaar.

Vlak voor de havens vaar je de grens van België over en hebben wij het gastenvlaggetje van België gehesen in het stuurboordwant. Ik had eens een vlaggetje van de jachthaven Willemdok gekregen en die hebben wij ook onder het gastenvlaggetje gehangen.

Tevens een radarreflector gehesen, met dank aan de Provare voor het mooie “ei”, verplicht op de Westerschelde, en natuurlijk ons eigen verenigingsvlaggetje.
De planning was dat wij rond 18.00 uur bij de Royersluis zouden zijn. Wij waren vroeger door de stroming maar konden pas om 17.45 uur door de sluis. Daar was het nog hilarisch. De sluismeester, een echte Belg, vroeg in onvervalst plat Belgisch “Waar naar toe, waar vandaan?”. Wij konden het slecht verstaan, doordat de man plat Belgisch praatte, maar ook heel dicht bij de marifoon hard praatte. Na meerdere keren gevraagd te hebben wat hij zei, spelde hij bijna de zin. Daarna vroeg hij naar het FD-nummer en noemde daarna gelijk onze gegevens op. Prima eigenlijk. De boten die na ons kwamen, hadden hetzelfde probleem. Alles was mooi te volgen over de marifoon.
Ik had in de wachttijd voor de sluis even de havenmeester van het Willemdok gebeld met de mededeling dat wij er aan kwamen. Ik zei nog optimistisch, dat wij over een half uur, driekwartier bij hem waren. Waarop hij lachend riep, “reken maar op een dik uur”. En zo geschiedde. Om 19.00 uur legden wij vast aan de steiger van jachthaven Willemdok. De Royersluis was nog een verhaal apart. Er zijn geen bolders in de muren van sluis en de lijnen moeten dus over de bolders op de kade, een meter van de rand van de sluis vandaan. Gelukkig liepen er een soort stewards rond, maar je moet wel rekening houden met de lengte van je lijnen. Op de terug weg liep er niemand en moest je het zelf regelen. Ik heb toen RAP achter kort vastgelegd bij een trapje, RAP stationair vooruit gezet, het trapje opgeklommen en de lijn van Sandra aan gepakt en belegd en daarna de lijnen van de andere jachten die nog “hulpeloos” rond dreven.

Aan de kade bij de haven is een heel leuk en trendy restaurant. Dit voorjaar geopend, en het terras ligt aan de kade bij de haven. Vanaf de picknick tafel of zo’n ouderwetse strandstoel kijk je zo over de jachthaven uit naar je bootje. Echt een Vakantie gevoel. Een lekker licht Belgisch biertje, glaasje wijn en een, uit de eigen keuken, lekkere hamburger. Van alles hadden zij natuurlijk. Op sommige dagen kon je er zelfs ontbijten.

Na een verkenning van de omgeving van de jachthaven, de stad in. Op loopafstand zijn de meeste bezienswaardigheden en het beroemde centrum. Wij hebben o.a. het diamantmuseum bezocht aan het Astridplein bij het Centraal station. De volgende dag hebben wij een culturele trip door het oude centrum gehouden.

Na 3 dagen zijn wij weggegaan, je kunt makkelijk langer blijven, want er is genoeg te zien. Sandra heeft ook nog de beroemde winkelstraat onveilig gemaakt. Volgens ons heeft Ria van Sleeuwen een zus wonen in Antwerpen die de beste frieten bakt van Antwerpen, ongelooflijk want een gelijkenis!
Zowel op de heen als terug weg, kom je vele zeeschepen tegen, die de Antwerpse haven aan hebben gedaan of er nog naar toe gaan. Diverse grootte kom je tegen. De grote containerschepen zijn het meest spectaculair. Het lijkt trouwens dat deze schepen niet van die hoge hekgolven hebben. Schijn bedriegt, de golven zijn hoog en lang, meer een deining, je merkt ze wel degelijk. Zorg dat je glasservices goed geborgd is, dat de fles wijn van tafel is en dat er geen losse apparatuur e.d. in de boot staat. Wel leuk om ze op je af te zien komen. Door het slingeren van de Westerschelde zie je ze steeds van een andere hoek.


Het Willemdok is echt een aanrader om eens een paar dagen door te brengen. Bij de Havenmeesters, Tony en Raymond, kan je genoeg informatie halen over de stad Antwerpen, met een plattegrond, diverse folders van attracties e.d. Daarnaast zijn zij heel bereidwillig om je te helpen. Via http://www.jachthaven-antwerpen.be/willemdok/WILLEMDOK.html kan je het FD-nummer aanvragen en diverse informatie over de haven lezen.
Veel plezier, Hans en Sandra

woensdag 20 februari 2008

Met Elkaar Voor Elkaar

In Lekkerkerk is een organisatie die zich bezig houdt met het organiseren van activiteiten voor mensen met een verstandelijke beperking. Grote motor achter deze activiteiten zijn onze goede vrienden Jan en Arjenne Timmer. Met allemaal vrijwilligers, Sandra doet hier ook actief aan mee, worden activiteiten georganiseerd die één voor één een emotionele en spannende belevenis zijn voor de mensen met een verstandelijke beperking. Nou moet ik zeggen dat het mij ook niet onberoerd laat.
Sinds deze week is er ook een website in de lucht. Kijk maar eens op http://www.met-elkaar-voor-elkaar.nl/ en dan begrijp je wat ik bedoel!

zondag 17 februari 2008

Herfstvakantie 2007 met de RAP

RAP op pad, herfstvakantie 2007

Eind oktober 2007 hebben wij weer met ons zeiljacht, de RAP en Dufour 34PP, een heerlijke zeil-herfstvakantie gehouden van 20 t/m 28 oktober. Het weer was goed, koud, af en toe nachtvorst, maar de havens waren rustig. Heerlijk gezeild met onze snelle RAP. Veel zeiljachten ingehaald en anderen versteld doen staan van de snelheid van de RAP. Halverwege de week zijn Annelies, Frans met 2 van hun dochters langs geweest, toen wij in Brouwershaven lagen. Na een heerlijke koffie met gebak, hebben wij nog een rondje gezeild op de mooie Grevelingen bij temperaturen tussen 0 en 5 C. Dikke pakken weer, maar staal-blauwe lucht en een mooi lopend windje. Na de koude zeiltocht hebben we heerlijk gewandeld met de beide honden en verder lekker zitten borrelen. De dag werd afgesloten met een Bourgondisch etentje in het restaurant "Het Zwarte Schaap", waar de RAP precies voor lag. Daarna zijn wij langzamerhand afgezakt naar huis. Via Oude Tonge, Willemstad en Dordrecht, weer naar onze thuishaven Krimpen ad Lek. Zo'n zeil-herfstvakantie is voor ons eigenlijk altijd de afsluiting van het zeilseizoen. Hierna gaat RAP in zijn winterslaap in Strijensas. Ondanks de koude herfstvakantie heeft de RAP weer prima gefunctioneerd. De kachel heeft overuren gemaakt, de motor heeft weinig gedraaid, zodat de dieselconsumptie voor een overgrote deel door de kachel is gedaan.

Doordat de RAP zo makkelijk zeilt met z'n 2-en, hebben we meer zeiluren gemaakt dan we eiegnlijk deden met onze vorige zeiljacht de Borrias, een Dufour 36 Classic. Zelf Sandra vindt het zeilen nu veel leuker, dan met de Borrias.

Oprichten BV's


Op 16 oktober 2007 hebben wij bij de notaris officieel de 2 BV's opgericht om ons bedrijf te starten. JLvG Holding B.V. en Yachting Services & Management B.V. Na de notaris ben ik direct naar de Kamer van Koophandel gegaan om e.e.a. verder te effectueren. Via de website www.yachtingmanagement.nl kunnen klanten onze verrichten tot zich nemen.
In diverse watersportbladen hebben wij inmiddels gestaan en 2 grote artikelen hebben in Het Kontakt en in Topnautic gestaan (zie bijlagen).